Rysunek przedstawia posąg – głowa o nieco indyjskim charakterze. Na marginesie napis ołówkiem: Ganja 12’50 / Cigarete 10’30 / Cigare Stańko w 1980 odwiedził Indie, gdzie nagrywał w słynącym z unikalnej akustyki mauzoleum Taj Mahal i część nagrań powstała w wykutych w skale podziemnej buddyjskiej świątyni - Karla Caves. Efektem jest solowy album „Music from Taj Mahal and Karla Caves” wydany w 1980. Stańko był zafascynowany Witkacym – w wywiadzie udzielonym „Gazecie Wyborczej” powiedział „Intrygował mnie też sam Witkacy jako człowiek, z jego dyscypliną, skrajnościami, paradoksami osobowości. Po przeczytaniu książki "Narkotyki. Niemyte dusze" zrozumiałem też, że Witkacy nie był żadnym narkomanem, że ta opinia została mu niesłusznie przylepiona - mówi Tomasz Stańko przed niedzielnym koncertem w Fabryce Trzciny w Warszawie, promującym wznowienie jego płyty "Peyotl" (Łukasz Kamiński, Gazeta Wyborcza - Stołeczna nr 26; 31 stycznia 2009). Być może zapiski na marginesie rysunku są inspirowane notatkami dokumentującymi eksperymenty Witkacego z używkami podczas malowania. Zapisana na marginesie obok papierosów i cygara „Ganja” to prawdopodobnie marihuana. Może to pierwotna nazwa utworu Gonja, a wypisane obok cyfry do jego długość. Wybór materiału – papier milimetrowy (pokryty siatką wymiaru) pomagał artyście w łączeniu formy plastycznej z dźwiękiem. Zachowały się dwa szkice partytur na papierze milimetrowym.